Οι νοσηλευτές ήταν εδώ και πριν τον κορωνοϊό!

Αγαπητε ασθενη, αυτη ειναι η Ελενη.

Την ειδες οταν ηρθε να σου κανει τη νοσηλεια, να σου αλλαξει τον ορο, να σου κανει αλλαγη στο τραυμα, να σου βαλει ενα παυσιπονο, να σου χαμηλωσει το κρεβατι, να σου ανοιξει το παραθυρο.
Τις υπολοιπες ωρες; Ξερω τί μπορει να σκεφτεσαι. Ξερω τί μπορει να σκεφτονται ολοι.
Κατσε να σου πω τί κανει τις υπολοιπες ωρες.
Θυμασαι που σε εβαλε στο θαλαμο 223; Ο οροφος της εχει αλλους 12 τετοιους θαλαμους που ο καθενας τους εχει απο 4 ή 6 κρεβατια. Και ολοι αυτοι οι ανθρωποι θελουν ακριβως την ιδια προσοχη και φροντιδα, οπως κι εσυ.
Θυμασαι, οταν ηρθες, που βγηκε η Ελενη απο ενα μικρο δωματιο να σε παραλαβει; Εκεινο το δωματιο εχει αμετρητα ντουλαπια και συρταρια. Μεσα εκει υπαρχουν φαρμακα, συριγγες, οροι. Και η Ελενη, χωμενη μεσα εκει προσπαθει να ετοιμασει για τον καθενα σας, τα σωστα φαρμακα, στη σωστη δοσολογια και για τον σωστο ασθενη.
Θυμασαι που ακουγες συνεχεια το τηλεφωνο να χτυπαει; Ηταν ο γιατρος απο τα ΤΕΠ που εδινε οδηγιες στην Ελενη για τις εισαγωγες που ερχονταν.
Θυμασαι που ακουγες συνεχεια κουδουνια; Ηταν οι αλλοι ασθενεις που ο καθενας τους ηθελε κατι απο την Ελενη.

Θυμασαι που ηρθες στο γραφειο της και ειδες ενα σωρο χαρτια, παραπεμπτικα εξετασεων, ιατρικες οδηγιες και τη ρωτησες τί ωρα θα σε παρουν για την C/T; Για σενα μιλουσε στο τηλεφωνο με το κεντρο. Η Ελενη μαλλον εχει δυο εγκεφαλους. Εναν για ολους εσας κι εναν για να ελεγχει αν ο πρωτος εγκεφαλος εκτελει σωστα τις οδηγιες.

Θυμασαι που στις 4 τη νυχτα την βρηκες να εχει καθισει στο γραφειο με το ενα χερι ακουμπισμενο στο κεφαλι να γραφει ασταματητα πανω απο μια μισογεματη κουπα, παγωμενου πλεον, καφε; Περνουσε οδηγιες, εισαγωγες, εξετασεις και φαρμακα στις καρτελες και στον υπολογιστη.

Θυμασαι που μια ωρα αργοτερα την εψαξες, αλλα δε την βρηκες; Ηταν στην τουαλετα, εκανε ινσουλινη. Ηταν το μονολεπτο για τον εαυτο της.

Θυμασαι που ολη τη νυχτα ακουγες γοργα βηματα στον διαδρομο; Η Ελενη ηταν. Τακτοποιουσε τις 8 εισαγωγες παρεα με την βοηθο θαλαμου.

Θυμασαι που ακουσες φωνες απο το γραφειο; Ενα κλεφτρονι μπηκε την ωρα που η Ελενη ηταν σκυμμενη πανω απο εναν ασθενη για να του βρει φλεβα και της πηρε τη τσαντα. Δε τη νοιαζει τοσο για τα λεφτα. Ειχε μεσα μια μικρη φωτο της κορης της. Δεν ζει η κορη της πια. Γι' αυτο και η ινσουλινη. Απο τη στενοχωρια.

Θυμασαι που τα ξημερωματα σηκωθηκες και πηγες προς το γραφειο με ενα φλυτζανι ζεστο αχνιστο καφε; Η Ελενη δε θα ξεχασει ποτε αυτη τη κινηση. Και να ξερεις πως αυτη η Ελενη και η καθε Ελενη γνωριζουν το Γολγοθα που περνας, ακομα κι οταν δε την βλεπεις.

Η Ελενη θα φυγει τωρα. Θα ερθει ο Αντρεας. Θα κανει ακριβως τα ιδια πραγματα. Επειδη ειναι αντρας, μπορει να σφιξει και καμμια βρυση. Ποιος αλλος θα το κανει;

Με την Ελενη θα βρεθειτε παλι το βραδυ. Οχι, δεν εφυγε απο το νοσοκομειο σημερα. Γυριζει στην αυλη μηπως βρει τη φωτο του παιδιου.

Πανω απ' ολα εχε κατα νου πως δεν ειναι σοφο να κρινεις απο αυτα που βλεπεις μονο.

Ψαξε να δεις κι αυτα που δεν βλεπεις.

Και να θυμασαι.

Οι νοσηλευτες ηταν εδω και πριν τον κορονοϊο.

Θα ειναι και μετα.

Δια πασα νοσο και πάσα πανδημια.

                                                                                                                                                                           Λάμπρος Λιάπης.