Οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες, από το κλείσιμο των Εκκλησιών, με λόγια απλά....

Το σημερινό μου κείμενο δεν έχει σκοπό να κρίνει κανένα πρόσωπο, διότι η κατάκριση αποτελεί σοβαρή αμαρτία και είναι δουλειά του Θεού.

Ύστερα όμως από τις χθεσινές δημόσιες αντιδράσεις αρκετών Ιεραρχών και Ιερέων, σκέφθηκα πως θα μπορούσε να προσθέσει και η αναξιότητά μου ένα μικρό λιθαράκι, ώστε να χρησιμοποιηθεί ξεκάθαρα ως μέτρο πίεσης για το άνοιγμα των Εκκλησιών.

Δεν πιστεύω και δεν θέλω να πιστεύω πως κάποιος κάνει κάτι κακοπροαίρετα ενάντια στην Ορθόδοξη Εκκλησία από τους αρμοδίους για την προστασία του ελληνικού λαού. Σεβόμαστε τους επιστήμονες και βοηθάμε όσο και όπου μπορούμε. Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας άλλωστε συνέταξε πρώτη τόσες εγκυκλίους για τους πιστούς. Οι ναοί επίσης τηρούσαν ανέκαθεν σχολαστική καθαριότητα λόγω του ότι είναι ο οίκος του Θεού και τον σεβόμαστε. Οι εικόνες σκουπίζονται πολλές φορές την ημέρα με αρώματα και οινόπνευμα πριν ληφθεί κάποιο μέτρο από την Πολιτεία.

Όμως… η έλλειψη πίστης στον Θεό είναι και το αποτέλεσμα της λήψης όλων αυτών των σκληρών μέτρων εναντίον της Εκκλησίας. Η τοποθέτηση της ανάγκης των πιστών για την επαφή τους με την Εκκλησία στο τελευταίο στάδιο της άρσης των μέτρων, ενισχύει αυτήν την άποψη.

Έτσι λοιπόν, επειδή θα απευθυνθώ σε ανθρώπους που η στατιστική τους περιέχει μόνο αριθμούς, θα αφήσω στην άκρη το πρώτο ζήτημα που είναι το ΣΩΤΗΡΙΟΛΟΓΙΚΟ μέσω των Ιερών Μυστηρίων και μπορούν να το δεχτούν λίγοι(εκείνοι που επιθυμούν).

Οι Ιερείς που τελούν το Ιερό Μυστήριο της Εξομολογήσεως, γνωρίζουν πολύ καλά την ανθρώπινη ψυχή και το πώς λειτουργεί η κοινωνία, περισσότερο από κάθε άλλον. Δεν το αναφέρω από έπαρση, σε εκείνους όμως ανοίγεται με απόλυτη εμπιστοσύνη ο κόσμος. Άνθρωποι απ’ όλες τις κοινωνικές ομάδες και τάξεις, εκμυστηρεύονται στους πνευματικούς τις αμαρτίες τους αλλά και τους πιο κρυφούς προβληματισμούς και λογισμούς. Δηλαδή σχεδόν τα πάντα.

Από την εμπειρία μας, η επαφή των ανθρώπων με την Εκκλησία σε συνδυασμό με την πίστη τους, εξασφαλίζει πνευματική ισορροπία και τονώνει την ψυχική και σωματική τους υγεία. Όπως λένε και ειδικοί επιστήμονες, η πίστη ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Οι ιερείς την περίοδο της καραντίνας δέχονται άπειρες κλήσεις και μηνύματα σχεδόν όλο το 24ωρο. Είναι κοντά στους ανθρώπους ακόμη κι έτσι, με κλειστές τις Εκκλησίες, με αστυνόμευση, με διασυρμό στα ΜΜΕ και ΜΚΔ, ακόμη κι υπό το βλέμμα ορισμένων ανθρώπων που είναι έτοιμοι να καταδώσουν τον κληρικό που θα προσφέρει ένα μικρό κομμάτι αντίδωρο σ’ ένα παιδί ή μια γιαγιά.

Οι περισσότεροι κληρικοί γνωρίζουν να χειρίζονται καλά την τεχνολογία. Η Εκκλησία έσπασε κάθε ρεκόρ ζωντανών μεταδόσεων(live) στη χώρα μας εν μέσω σκληρών απαγορεύσεων για να είναι έστω και με αυτόν τον τρόπο κοντά στους ανθρώπους. Οι ιερείς συνομιλούν μέσω τηλεδιασκέψεων με τους πιστούς χρησιμοποιώντας ό, τι εφαρμογή υπάρχει και δεν υπάρχει. Κάνουν ό, τι μπορούν για να μην αφήσουν το ποίμνιό τους πνευματικά πεινασμένο.

Οι ιερείς βλέπουν τι γίνεται καθημερινά στους δρόμους, στις παραλιακές, στα καταστήματα, στις τράπεζες, στις πλατείες. Το Σάββατο ήταν περισσότεροι από εκατό άνθρωποι στην πλατεία της ενορίας μου με τις παρέες τους, τα παιδιά τους και να τους απαγορεύεται να μπουν στην Εκκλησία να ανάψουν ένα κεράκι, να πάρουν μια βαθιά εισπνοή πνευματικής αύρας που θα τους τονώσει ψυχικά και να αποχωρήσουν ύστερα με τάξη και ευλάβεια.

Οι ορθόδοξοι χριστιανοί της πατρίδας μας προσεύχονται στο σπίτι με πίστη. Το ηθικό τους όμως είναι πεσμένο λόγω των εξαιρετικά υπερβολικών μέτρων ενάντια στην Εκκλησία(απαγόρευση της Θείας Λειτουργίας ακόμη και χωρίς την παρουσία πιστών). Οι αρμόδιοι που έλαβαν αυτά τα μέτρα λένε ευθέως στους χριστιανούς ότι «δεν σας εμπιστευόμαστε», κληρικούς και λαϊκούς, άσχετα αν η Εκκλησία είναι η μόνη που τήρησε τα μέτρα με το παραπάνω και έδωσε εξετάσεις τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Πεσμένο ηθικό = πεσμένο ανοσοποιητικό

ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ…

Ορισμένοι λένε πως την Εκκλησία τη νοιάζουν μόνο τα παγκάρια.

Γιατί όμως την Εκκλησία τη νοιάζουν και τα παγκάρια;

Η Εκκλησία είναι ναι μεν Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου αλλά αυτοχρηματοδοτούμενο. Δηλαδή, μόνο οι ιερείς έχουν μισθό από το κράτος και αυτό σε συμφωνία για το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας που έδωσε η Εκκλησία για να σταθεί η Ελλάδα στα πόδια της. Όλα τα υπόλοιπα τα πληρώνει η ίδια. Φυσικά έχουμε και πολλούς πλέον άμισθους κληρικούς.

Τα παγκάρια δεν έχουν καμία σχέση με τα πρόσωπα των κληρικών και ελέγχονται από διαχειριστικές επιτροπές λαϊκών. Τα παγκάρια σχετίζονται με τους μισθούς και την ασφάλιση του προσωπικού ενός ναού(όχι τους ιερείς) καθώς και με τα τρέχοντα έξοδα που δεν είναι λίγα.

Μπορεί λοιπόν να αδιαφορήσει η Εκκλησία για τα παγκάρια αφού το περιεχόμενό τους είναι συνδεδεμένο με τις ζωές σχεδόν πενήντα χιλιάδων εργαζομένων(ιεροψαλτών, νεωκόρων, καθαριστριών κ.τ.λ.); Ο αριθμός αυτός πολλαπλασιάζεται αν σκεφτούμε πως πίσω από τους εργαζομένους στις Εκκλησίες βρίσκονται ολόκληρες οικογένειες. Η Εκκλησία δεν πληρώνει μόνο τους μισθούς αλλά και την ασφάλισή τους.

Άρα λοιπόν, πρόβλημα στα παγκάρια, σημαίνει πρόβλημα στην επιβίωση πολιτών. Ίσως η συντριπτική πλειοψηφία ακόμη και οι πιστοί μας να μη γνώριζαν μέχρι τώρα αυτά που διαβάζουν. Σίγουρα όμως δεν θα ήθελε κανείς πενήντα χιλιάδες ανέργους.

Σημ.: Οι ιεροψάλτες δεν είναι ανειδίκευτοι εργάτες αλλά μορφωμένοι άνθρωποι που συμπληρώνουν πολλά χρόνια σπουδών στη Βυζαντινή Μουσική για να αναλάβουν μία θέση σε αναλόγιο.

Εκτός λοιπόν από τους σχεδόν πενήντα χιλιάδες εργαζομένους στις Εκκλησίες(δεν συμπεριλαμβάνονται οι ιερείς που λαμβάνουν μισθό), οι οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις έχουν και συνέχεια…

- Σήμερα απασχολούνται χιλιάδες εργαζόμενοι σε υπηρεσίες και ιδρύματα της Εκκλησίας(δεν συμπεριλαμβάνονται οι εργαζόμενοι στους ναούς) που θα επηρεαστούν αν συνεχιστεί η υπάρχουσα κατάσταση.

- Προβλήματα λειτουργίας στα ίδια τα ιδρύματα σε όλη την Επικράτεια(ορφανοτροφεία, γηροκομεία, θεραπευτήρια, βρεφονηπιακοί σταθμοί, ξενώνες αστέγων, μεταναστών, άγαμης μητέρας, ιδρύματα παιδιών με ειδικές ανάγκες, νοητική υστέρηση, ανιάτων, χρονίως πασχόντων, φοιτητικές εστίες κτλ.).

- Προβλήματα στο Φιλανθρωπικό έργο. Η Εκκλησία σηκώνει τεράστιο κοινωνικό βάρος στους ώμους της για να απαλύνει το ψυχικό φορτίο από τα οικονομικά προβλήματα των ανθρώπων πληρώνοντας λογαριασμούς ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ενοίκια, χρέη, αποφυλακίσεις, τρόφιμα, φάρμακα, κτλ.

- Συσσίτια(ένα ξεχωριστό κομμάτι της φιλανθρωπίας που σχετίζεται άμεσα με την επιβίωση). Ας μη σκεφτούμε καλύτερα τις συνέπειες από τη στέρηση των δέκα χιλιάδων μερίδων που προσφέρει καθημερινά η Εκκλησία.

Οι οικονομικές συνέπειες στην κοινωνία έχουν και συνέχεια…

- Θρησκευτικός τουρισμός: Ξενοδοχεία, τουριστικά γραφεία, καταστήματα κτλ.

- Καταστήματα και βιοτεχνίες εκκλησιαστικών ειδών, κεριών, εταιρείες φύλαξης χαλιών, κτλ.

- Αγιογράφοι

- Ηλεκτρολόγοι

- Υδραυλικοί

- Εργολάβοι

- Άνθρωποι του μεροκάματου

- Ζαχαροπλαστεία

- Φούρνοι

- Εστιατόρια(π.χ. μετά από ένα μυστήριο)

- Ανθοπωλεία

- Φωτογράφοι

- Κάβες κτλ.

- Και φυσικά η φορολόγηση της Εκκλησίας από το Κράτος συνεχίζεται κανονικά.

Ακριβώς, τόσες είναι οι συνέπειες διότι η Εκκλησία είναι ζυμωμένη με την κοινωνία και ανοίγει την αγκαλιά της σε όλους.

Για όσους ισχυρίζονται ακόμη πως η Εκκλησία έχει μεγάλη περιουσία, απαντώ πως αν είχε… θα την είχε ανακαλύψει πρώτα η ίδια.

Εύχομαι όλα τα παραπάνω η κυβέρνησή μας να τα λάβει σοβαρά υπόψη και να συμπεριλάβει στο πρώτο κύμα άρσης των μέτρων και το άνοιγμα των Εκκλησιών, έστω και για κατ’ ιδίαν προσευχή ώστε να τονωθεί το ηθικό των Ορθοδόξων Ελλήνων που είναι και η πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Τις πρώτες μέρες των μέτρων που άνοιγαν οι Εκκλησίες για λίγο, βλέπαμε τη νεολαία να μπαίνει στο ναό και να κλαίει με λυγμούς για τη στέρηση αυτού του ιερού δικαιώματος.

Η πίστη στον Αληθινό Θεό και τα θετικά που απορρέουν από αυτήν δεν είναι ιδεολογία αλλά κάτι μεγαλύτερο που οι ανθρώπινες επιστήμες πάντα θα αδυνατούν να ανακαλύψουν.

Με αγάπη,

π. Γεώργιος Χριστοδούλου